Betül Teyze Ziyareti

Duru Yazıyor: (Duru 317 Günlük)


Cumartesi akşamı Betül Teyze beni ziyarete geldi...
Çok güzel kırmızı bir t-shirt getirmiş.
Kotumun üzerine de çok güzel yakışacak. Annem öyle diyo.

Betü Teyze geldikten sonra çok sevdim onu. İlk üç dakika alışma süreci oldu ağlayasım geldi. Kim bu tanımıyorum dedim ama sonrasında çok sevdim.


Bu arada babamla annem de çok güzel bir pasta almışlar. Afiyetle yediler ama bana fazla vermediler. Bence de fazla yememem lazım. Sonra kilo yapar kilolardan kurtulamam. Zaten tombik bebek diyorlar bana. Neyse yürümeye başlayınca bu kilolardan eser kalmıycak.



Neyse gecenin sonuna kadar Betül Teyze ile oynadık, annem babam ile konuştular. Ne konuşuyorlar bu kadar fazla anlamıyorum ki. Genel de benle zaman geçirdikleri için hem oynamaya hem de konuşmaya nasıl zaman buluyorlar anlamadım... :PP

Daha sonra babam bol bol fotoğraf çekti. Biz de poz verdik. Ben doğduğum günden beri fotoğraf çekildiğim için hemen poz vermeye başladım. Hatta ilk doğduğum saniyeden beri fotoğraflarım çekildiği için çok pozum birikmiş babam 12 Bine yakın diyor.

Köprü Kurma

Hakan Baba Yazıyor:

Bugün Duru 315 günlük ve ilk defa ayakları ve elleri üzerinde kalkmaya çalıştığını gördüm. Biraz daha uğraşsa ve kendini geri doğru itse ayakları üzerinde dikilecek ve yürüyecekmiş gibi geldi.

Önce bir baktım ki ayak tabanlarına basıp elleri ile yerden güç almaya ve sonrasında da elleri ile kendini yukarı itmeye başladı. Popo yukarı kalktı. Ellerini ayaklarına yaklaştırınca aynı köprü gibi oldu. Baktı gördü yapamayacak yine popo üstü oturdu. Yürümesine az kaldı yorumlar geliyor bakalım... Bekliyoruz.

Alkış Yapmak

Hakan baba yazıyor (9 Aralık 2007) Duru 311 günlük.
Duru Bu akşam alkış yapmayı öğrendi.
Bir ara baktık ki, iki elini vurmaya çalışıyor ama tam tuturamıyor. Birkaç denemeden sonra alkışlamaya başladı.
Alkışladıkça kahkaha atmaya başladı, çok hoşuna gitti.

Duru'nun Baba demesi

Hakan Baba bidiriyor:
Duru bugün yüzüme baka baka BA BA dedi.
Bizim kız yavaş yavaş baba demeye başlıyacak. Nasıl sevindim bilemezsiniz.
Hani bir reklam vardı:
-Adam asansörde "baba dedi babaaa" diye geziyordu ya bende ona döndüm sanırım ((:

Yusuf'lara yaptığımız misafirlik

Hakan baba yazıyor: Duru 310 günlük.

Bu akşam dışarıda yemek yiyelim dedik. Bizim meşhur Çömlek Kurufasulyecisine gittik.
Herzamanki keyfli yemeğimizi yedik, tabi Duru dururmu o da yemek istedi ve kurufasulye-pilav ikilisinin tadına baktı. Fazla yemese de neredeyse bir çorba kaşığı fasulyeyi mideye indirdi.

Yemekten sonra Alev, Yusuf ve sevgili oğulları Yiğit'lere gittik.
Biraz lafladıktan sonra Yusuf meşhur mısır patlatma merasimine geçti.

Gerçekten pratik bir iş.
İşlem basit aslında, mısırı bir borcam kaseye koy, yağ ve tuz ekle, üzerine bir tabak kapat, mikro dalgaya koy, 700 derece ve 8 dakikaya ayarla. Olsun sana bir koca kase mısır.
Bu arada Yiğt ve Duru da kendi çaplarında oyuncak ile oynamaya geçtiler.
Resimler aşağıda ((:

Kucakta oturmaktan sıkıldı...

Duru tepemde.


Annesine tutunmuş Yiğidin vazodaki çiçekleri dağıtmasına bakıyor...

Alev'in konuşmalarını dikkatle dinlerken...

Alev'in konuşmaların dinlerken.

Bilge Buket'in ziyareti

Hakan Baba Yazıyor.

Bugün çocukluk arkadaşım Kağan'lar geldi.
Evde iki tane bebek olunca tabi evin neşesi de ikiye katlandı.
Benim için de ne mutluluk ki çocukluk arkadaşım ve bizim çocuklarımız da aynı ortamda olunca büyüdüğümüzü anladım... Kazık kadar olsak ta eski günleri hatırlayınca insan kendini "dünde" hissediyor ((:

Konuklarımız can ciğer dostlarımız aslında,
Ayten Teyze: Kağanın annesi,
Kağan, Julide (Kağanın eşi) ve kızları Bilge Buket geldiler.

Ayten Teyzem Duru ile oynarken, Ayten Teyze emekli edebiyat öğretmeni olduğu için, konuşması hem çok düzgün hemde sesletimi çok güzeldir. Ayrıca pek çok kafiyeli ninni ve bebek oyunu bilir. Tabi Duru'nun da çok hoşuna gitti.

Duru, Ayten Teyzem ve Kağan oynarlarken.


Duru Kağan amcasının kucağında...

Duru, Julide Teyzesi ve Bilge'ye hoşgeldin derken...

Mutlu Aile Tablosu

Bilge Buket, Julide ve Kağan

Dil nasıl çıkarılır görün.

Gayet sanatsal bir fotoğraf. İçindeki güzel olunca tüm fotoğraflar güzel çıkar...

Yavuz Amca, Gönül Teyze, Begüm Abla gezmesi

Duru Şengül yazıyor.
1 Aralık 2007 Cumartesi (Duru 303 günlük)
Dun aksam misafirlikteydik. Cok guzeldi. Yine beni bol bol sevdiler.
Babamın daha önceki işyerinden Yavuz Amcalara gittik. Çok güzel bir geceydi. Bol bol yiyecek ve sevecenlik vardı. Özellikle iki tane ablamın olması çok güzeldi. Benle bol bol oynadılar.
Misafirlikte Yavuz Amca, eşi Gönül Teyze, kızı Begüm ve bizler gibi misafir olan Seyfi Amca, eşi: Canan teyze ve kızı Ece abla vardı.

Yavuz ve Seyfi Amcalar bi ara el bilgisayarları ile oynamaya başladılar... Ben de büyüyünce bilgisayarım olucak. Hatta babam, sana daha hızlı bir el bilgisayarı alıcam dedi.

Oyuncaklarım ile de oynadık. Ece ablam bana bazı oyuncaklar ile nasıl oynayacağımı da gösterdi. Bunca senedir yanlış oynamışım, haberim yokmuş. Bu arada sene ne demek yahu? (:
Canan teyze benle bol bol muhabbet etti.


Bir ara başım dönmeye başladı. Dünyayı ters görmeye başlamıştım. Hatta böyle bakınca herşey başaşağı gibi duruyordu...

Yavuz Amcaların mutfaktaki boncuklar çok hoşuma gitti. Tabi Gönül teyzenin de bana Cee yapması da çok hoştu.

Acaba biz de mi mutfak kapısına böyle şıkır şıkır boncuklardan alsak? Dur annem ile konuşayım da bana da alsın bu boncuklu iplerden... Hatta ne koparırım ben bunları bee...

Acaba bu boncukları nasıl incelesem diye planlar yaptım...

Bu oyunumuza Begüm ablam da katılınca daha da güzelleşti. Beni çok sevdiler.