Bu akşam eve geldiğim de Duru yine bağrışlar ile beni karşıladı.
Görünce gözlerime inanamadım. Bizim kız koltuğa tutunmuş ayakta beni bekliyordu.
Dün akşam emekleme olaylarındaydı. Ufaktan bir emekleme başarısı gerçekleştirdi.
Yaylanma hareketlerini birkaç günde geçtik.
Dün akşam parkelerde kendini hareket ettiriyordu ama bu akşam da ayakta görünce gözlerime inanamadım...
Ellerinden tutmaya görün. Hemen ayağa dikilmeye çalışıyor. Daha sonrasında da oturmayı istemiyor.
Nazar değmesin hareketli olmayı çok seviyor. Sanırım sonrasında zor zaptedeceğiz.
En sonunda ne yapmış etmiş. Şükran Abla nın ellerinde tutup ayağa dikilip koltuk örtülerine tutunmuş. Denegesini de sağlayınca etrafa zafer kazanmış bir general edası ile bakmakta.
Tabi o an ben de gelince kıyameti kopardı. Bakın görün resimler burada
((:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder